دلم میخواست میتونستم به گوش دخترخانووما و خانوومای کل جهان که نه، حداقل کشور خودم، ایران، این پیامو میرسوندم که آهاای عزیزای دل : دارید راه رو اشتباه میرید.فکر نکنید افکاری که در ذهنتون تعبیه کردند به میل خودتون بوده.نه به هیچ وجه، در ناخودآگاهتون ، از طریق کلی فیلم، آهنگ ،عکس و. این طوری جا انداختند؛ که زن ها باید آزادی داشته باشتند، زن ها باید مستقل باشند و روی پای خودشان بایستند، حجاب زن ها، چادر آن ها، مانع خوشحالی و پیشرفت آن هاست ،زن باید زیبایی خودش را به همه نشان بده تا مورد قبول واقع بشه و.
دوستای گلم، دخترخانوومای خوشگل ، خانومای مهربوون سرزمین ایران ، اشتباهه ، این غربی ها خیلی ساله به تدریج این چرندیات رو به ما خورانده اند. عاشق چشمو ابروی منو شما نیستند، فکر نکنید شما رو دوست دارند، اینا به دخترا و ی مملکت خودشون هم رحم نمی کنند، چه برسه به دخترا و ی شیعه. اینا می خوان مغزای شما و بعد روحتون رو تسخیر کنند، وقتی کون رو از چنگتون درآوردند با همین کارهای خودتون، جسمتون رو هم به تملک خودشون در میارن، و شما رو تبدیل به عروسکی برای بازی ها و سرگرمی هاشون می کنند. خدا نکنه، خدا نکنه، اون روزی بیاد که تموم داشته هامون رو با دستای خودمون تقدیمشون کنیم.
بیایید عزت نفس بیشتری داشته باشیم ، اینقدر راحت در برابر زرق و برق لباس های تنگ و چسبان و ماتیک های پررنگ، شل نشیم و دین و دنیا و آخرت جاودانمان رو به بهای پیروی از دستورات شیطان و برای لذت چند روزه یا حتی چند دقیقه ای این دنیای فانی از دست ندیم.
چه بخواید چه نخواید اونا به طور غیرمستقیم تاثیرشون رو روی ذهن هاتون گذاشتند، چون اگه نذاشته بودند، راحت از کنار این نوشته ها و هزاران سوره، حدیث، آیه، پیام، و نشانه رد نمی شدید و حداقل برای مدتی بهشون فکر می کردید قبل از اینکه دیگه خیلی دیر بشه و افسوس بخورید.

پ.ن ۱: از دست خودم ناراحت بودم که چرا زودتر آگاه نشده بودم نسبت به آدما و چیزایی که فکر میکردم خیلی خوبن دیگه و اینکه این خارجیا تو چه کشورای خوبی زندگی می کنند، اما نمی دونستم با کارهای شیطانی شون، برده های شیطونن و منم از روی نادونی و عدم آگاهی، اونا رو تحسین می کردم.خواستم با این نوشته حتی اگر شده یک نفر رو وادار کنم که بیشتر مراقب دینش و خوراکی که وارد مغز و روحش میکنه باشه.

پ.ن۲ :منظورم از اونا همون بازیگرا،خواننده ها و. که با اشتیاق تمام آهنگ هاشون روگوش می دیم، فیلم هاشون رو می بینیم و اونا رو الگوهای خودمون قرار می دیم.   

گاهی فکر میکنم دلم که می گیرد به خاطر هواست، یا به خاطر تنهایی،یا به خاطر اینکه کسی که می خواهم در کنارم نیست، اما شاید به خاطر این است که میدانم چه ظلم بزرگی در حق خودم و خداجااانم و امام زمانم و مظلومان جهان انجام داده ام. آری آگاه تر شده ام نسبت به اعمال گذشته ام ،طوریکه این آگاهی بار سنگینی برروی دوشم میگذارد. پس دلم میگیرد که نمی توانم این سنگینی را تحمل کنم. زیر این بار شرمساری از خداجااان، از آقاجان، از خودم، می خواهم شانه خالی کنم. اما،نه، درست نیست. خداجااان راه بازگشت را باز گذاشته.اگر شرمنده ام باید آن را تبدیل به سرافرازی کنم. باید اعمال خوب را جایگزین کنم، آنقدر که کفه ترازو گناهانم خالیه خالی شود‌، آنقدر که شیطان شرمنده شود و دست از سرم بردارد.

پ.ن ۱: گاهی خوب است افسردگی دلمان را با حرف زدن با خدا جااان درمان کنیم ، هرچند کوتاه، هر چند کم ، هر چند در حد چند قطره اشک ، اما به امتحانش می ارزد که با خالقمان خلوت کنیم، به جای گوش دادن به آهنگی که چه بسا مارا بیشتر افسرده می کند، تا افسردگیمان را خوب کند، یا دیدن فیلمی که فکر و ذکر ما را به هزار جا می برد و یا حرف زدن با فردی که خود نیز محتاج است. 

پ.ن ۲: غصه هایم، نگرانی هایم، مشکلاتم، ناراحتی هایم، درد هایم و . درمان دارند، اگر تنها و تنها تو را بخوانم. [خدا جااان] 

از روزی که با شما آشنا شده ام، که البته زمان زیادی هم نیست، هرروز خودم را سرزنش میکنم که چرا زودتر شما را نشناختم . البته، نه که اصلا شما را نشناسم، ولی من هم همانند بیشتر هم سن و سال های خودم، آنقدرها به شما نزدیک نبودم، یعنی چنان درگیر دنیا و سرگرمی هایش بودم که وقتی برای شناخت منجی بشر نداشتم و اگر هم داشتم دل به این کار ها نمیدادم. بسیار بد است غرق شدن در زرق و برق این دنیای فانی.  توجه آدم را بدجور به مادیات جلب می کند و حواس آدم را به کلی از اصلیات پرت می کند .آقا جاان ،مرا ببخشید، اما، اما این دنیای لعنتی چنان چسبندگی شدیدی دارد که وقتی به آن میچسبی به سختی می توانی خود را از آن رها کنی.

دیگر خواسته های دنیایی و مادی بس است. آقا جان فقط می خواهم مرا ببخشید بابت دفعات زیادی که با گناهانم دل شما را شکستم و ظهور شما را به تعویق انداختم.خدا جااانم می خواهم برگردم و برای همیشه برای ظهور آخرین منجی ات تلاش کنم.  

پ.ن: به نظرم وقتش رسیده که چشمان خود را بازتر کنیم و ببینیم می خواهیم امام زمانمان را خوشحال کنیم و یا شیطان لعنتی را.